Ο ΜΥΘΟΣ ΠΕΡΙ ΚΡΙΣΕΩΣ

  Η κατάσταση στη χώρα μας έχει φθάσει σε ένα σημείο που δεν έχει διέξοδο ή τουλάχιστον αυτή δεν φαίνεται. Τα πράγματα έχουν έλθει σε τέτοιο σημείο που δεν ξέρουμε το τι θα μας ξημερώσει την επόμενη ημέρα. Αν ήταν στο χέρι κάποιων, τα πράγματα θα ήταν ακόμη πιο περίπλοκα ως τα πολιτικά δρώμενα. Μακάρι να αποτραπεί κάτι τέτοιο. Και όλα αυτά τα χρέη είναι πλασματικά.
 Εξιστορώντας τα δεδομένα ξεκινώ από το γεγονός της δημιουργίας μας ως κράτος. Η χώρα μας δημιουργήθηκε μία περίοδο όπου ανθούσε η βιομηχανική επανάσταση και οι μεγάλες δυνάμεις της εποχής έψαχναν για νέες αγορές. Παράλληλα τελέιωσαν και οι ναπολεόντειοι πόλεμοι και ένας ισχυρός άνδρας της εποχής ο Μέττερνιχ απαγόρευε οποιαδήποτε πολεμική σύρραξη. Εν τω μεταξύ προετοιμαζόταν ο δικός μας αγώνας ανεξαρτησίας και όταν ξεκίνησε αφήσαν μόνο στην ευρύτερη περιοχή της νότιας Ελλάδας να αναπτυχθή, ενώ σε άλλες περιοχές κατεπνίγησαν οποιαδήποτε κινήματα. Γρήγορα όμως ξέσπασε εμφύλιος και επήλθε αντεπίθεση των Τούρκων, η οποία ήταν ισχυρή. Η Ελλάδα δεν θα μπορούσε να γίνει ανεξάρτητο κράτος ποτέ, αν δεν γινόταν η ναυμαχία του Ναυαρίνου. Έτσι η χώρα μας δέχθηκε να γίνει κράτος υπό τους όρους των Άγγλων και των Γάλλων.
  Όλα αυτά τα άνωθι δείχνουν τις συνθήκες υπό τις οποίες δημιουργήθηκε το ελληνικό κράτος. Φυσικά από τότε σύναψε δάνεια τα οποία χρωστά ακόμη, αλλά πέρασε και πολλές οικονομικές κρίσεις. Οι σπουδαιότερες ήταν το 1893 επί Χαριλάου Τρικούπη, το 1932 επί Ελευθερίου Βενιζέλου και βεβαίως η σημερινή, για την οποία ουδείς γνωρίζει ακόμη την κάθαρση αυτής. Το θέμα είναι τα αίτια της δημιουργίας μιας τέτοιας κρίσης. Αυτά οφείλονται σε διάφορους κερδοσκόπους οι οποίοι στοιχηματίζουν υπέρ της οικονομικής χρεωκοπίας μιας αδύναμης χώρας. Όσοι ηγέτες αυτών των χώρων αρνόυνται να πράξουν αυτά που τους ζητούν οι κερδοσκόποι, βρίσκουν τραγικό τέλος. Ένα από τα θύματα της όλης ιστορίας είναι και η Ελλάδα.
  Ανακεφαλαιώνοντας θα ήθελα να τονίσω ότι το τίμημα της ανεξαρτησίας του ελληνικού κράτους, με τον τρόπο που έγινε, ήταν να μην ανυψώσει πότέ το ανάστημά της σε όλους τους τομείς. Κάποιοι πιστεύουν ότι χρωστώντας τόσα πολλά χρήματα δεν θα έχει κανείς το δικαίωμα να ζει ελεύθερα. Όπως προανέφερα τα χρέη είναι πλασματικά. Υπάρχουν μόνο σε λογιστική μορφή. Δεν είναι καθόλου δίκαιο να ελέγχονται κατ' αυτόν τον τρόπο οι ανθρώπινες ψυχές. Δηλαδή η κάθε κρίση έιναι ένας μύθος. Μακάρι να μπορούσε να φαντασθεί κανείς τη ζωή του χωρίς να διαφεντεύεται από το χρήμα ή από οτιδήποτε άλλο είδος εξουσίας. Ο άνθρωπος πρέπει να είναι ελεύθερος.
 ·  ·  · Κοινοποιήστε · Διαγραφή